Verslag van 6, 7 en 8 mei
14 Mei 2017 | Ecuador, Baños
Onze reis in Ecuador 2017, deel 2
6 Mei: Otavalo
Marktdag in Otavalo. Nadat we de tuin van de haciënda hadden bewonderd, was het dan ook tijd om souvenirs te gaan kopen. Dat werden er uiteindelijk zoveel dat we er ook maar weer een grote tas bij kochten in hetzelfde motief als ons nieuwe tafelkleed en eerst alles maar weg brachten naar onze haciënda.
Na de lunch aldaar gingen we met de taxi terug naar het dorp om de Iglesia San Luis te bewonderen. Toen we daar aankwamen was er net weer een dienst begonnen. Dus liepen we eerst maar een beetje rond in de omgeving. En toen vonden we zomaar een winkel waar ze USB-hubs en harde schijven verkochten. Nu kunnen we de foto’s gemakkelijk en snel overzetten van de camera op de harde schijf. Dat hebben we ’s avonds dan ook meteen gedaan.
7 Mei: Otavalo-Mindo
Tegen tienen werden we bepakt en bezakt opgehaald door Lex, een 59 jarige Nederlander die al ruim 25 jaar in Ecuador woont. Hij stelde voor om via binnendoor weggetjes naar Mindo te gaan, maar bedacht daarna we dan La Mitad del Mundo zouden missen. Dus keerden we weer om naar de grote weg.
La Mitad del Mundo reed hij binnen via de achteringang. Dat scheelde hem in de parkeerkosten. Binnen overhandigde hij ons aan een gids, waarna hijzelf in zijn auto ging relaxen.
De gids voerde ons langs een mini museum over de vroegere bevolking en liet ons daarna vol trots de lijn zien die pal op de evenaar lag. Tot besluit liet ze wat truckjes zien om het verschil tussen een leeglopende wasbak op het noordelijk en zuidelijk halfrond en de verschillende aantrekkingskracht te demonstreren. Dik zuchtte diep.
Verder richting Mindo werden we tegengehouden door de politie die ons liet weten dat de weg afgesloten was door een aardverschuiving. Gelukkig wist Lex dat je daar via binnendoor weggetjes omheen kon rijden. Zo kregen we toch nog een spannende binnendoor tocht. Helaas was het hobbelige bobbelige en modderige binnendoor weggetje ook versperd door een aardverschuiving. Dus reden we hobbel de bobbel weer terug naar de grote weg, waar inmiddels voldoende aarde door machines was verschoven, zodat we toch nog konden doorrijden naar Mindo.
Mindo is een piepklein plaatsje waar de tijd de afgelopen halve eeuw stil lijkt te hebben gestaan.
Op aanraden van onze gastvrouw in guesthouse The Yellow House gingen we eten Quinoa: vegan quinoa soep (hebben we al lekker gehad in ecuador) en niet vegan maar wel vegetarische quinoa burger met chocolade bbq saus wat verbazend goed smaakte. De eigenaar verontschuldigde zich dat de burger niet vegan was omdat er kaas inzat. Nadat wij gezegd hadden dat we dat aten was het goed. We hebben maar niet gezegd dat we ook vaker vlees en vis eten ipv vegetarisch.
We mochten na afloop ook nog het zelfgemaakte ijs proeven.
Daarna zijn we koffie en thee gaan drinken bij de plaatselijke chocoladefabriek.
8 Mei: Mindo
Om 06.00 uur moesten we ons melden bij het hek, waar Julia al op ons stond te wachten. Zij ging met ons een vogelwandeling doen.
Na 50 m wandelen zette ze haar Swarovski kijker neer en legde uit dat we de eerste drie kwartier daar bleven om de daar wonende vogels te bewonderen. Dat waren er aardig wat die zij op mysterieuze wijze in haar beeldveld wist te krijgen. Tussendoor wandelde er ook nog een soort supergrote cavia met een jonkie voorbij om de vroege ochtend compleet te maken.
Vervolgens wandelden we met Julia de bird trail omhoog, waarbij ze steeds weer vogels in alle soorten en maten wist te vinden.
Na een mooi uitzicht over het dal van Mindo wandelden we terug om van het ontbijt te genieten. Het was toen 10 uur.
Dat ontbijt werd genuttigd aan de achterkant van het hoofdgebouw in het gezelschap van een grote meute kolibries in vele kleuren en maten.
Na de middag deden we de chocoladetoer bij Quetzal, een ambachtelijke chocoladefabriek. Daar liepen we Lex tegen het lijf die met een ander groepje op pad was.
Na de leuke boeiende rondleiding met onze groep van 2, zaten we vol van de chocola van 67,76 en 87 %, vermengd met diverse smaken, plus gesmolten chocola van 100% waar de Portugese rondleider suiker en smaakjes doorheen gooide. Het duurde dan ook wel even voor we weer honger kregen.
6 Mei: Otavalo
Marktdag in Otavalo. Nadat we de tuin van de haciënda hadden bewonderd, was het dan ook tijd om souvenirs te gaan kopen. Dat werden er uiteindelijk zoveel dat we er ook maar weer een grote tas bij kochten in hetzelfde motief als ons nieuwe tafelkleed en eerst alles maar weg brachten naar onze haciënda.
Na de lunch aldaar gingen we met de taxi terug naar het dorp om de Iglesia San Luis te bewonderen. Toen we daar aankwamen was er net weer een dienst begonnen. Dus liepen we eerst maar een beetje rond in de omgeving. En toen vonden we zomaar een winkel waar ze USB-hubs en harde schijven verkochten. Nu kunnen we de foto’s gemakkelijk en snel overzetten van de camera op de harde schijf. Dat hebben we ’s avonds dan ook meteen gedaan.
7 Mei: Otavalo-Mindo
Tegen tienen werden we bepakt en bezakt opgehaald door Lex, een 59 jarige Nederlander die al ruim 25 jaar in Ecuador woont. Hij stelde voor om via binnendoor weggetjes naar Mindo te gaan, maar bedacht daarna we dan La Mitad del Mundo zouden missen. Dus keerden we weer om naar de grote weg.
La Mitad del Mundo reed hij binnen via de achteringang. Dat scheelde hem in de parkeerkosten. Binnen overhandigde hij ons aan een gids, waarna hijzelf in zijn auto ging relaxen.
De gids voerde ons langs een mini museum over de vroegere bevolking en liet ons daarna vol trots de lijn zien die pal op de evenaar lag. Tot besluit liet ze wat truckjes zien om het verschil tussen een leeglopende wasbak op het noordelijk en zuidelijk halfrond en de verschillende aantrekkingskracht te demonstreren. Dik zuchtte diep.
Verder richting Mindo werden we tegengehouden door de politie die ons liet weten dat de weg afgesloten was door een aardverschuiving. Gelukkig wist Lex dat je daar via binnendoor weggetjes omheen kon rijden. Zo kregen we toch nog een spannende binnendoor tocht. Helaas was het hobbelige bobbelige en modderige binnendoor weggetje ook versperd door een aardverschuiving. Dus reden we hobbel de bobbel weer terug naar de grote weg, waar inmiddels voldoende aarde door machines was verschoven, zodat we toch nog konden doorrijden naar Mindo.
Mindo is een piepklein plaatsje waar de tijd de afgelopen halve eeuw stil lijkt te hebben gestaan.
Op aanraden van onze gastvrouw in guesthouse The Yellow House gingen we eten Quinoa: vegan quinoa soep (hebben we al lekker gehad in ecuador) en niet vegan maar wel vegetarische quinoa burger met chocolade bbq saus wat verbazend goed smaakte. De eigenaar verontschuldigde zich dat de burger niet vegan was omdat er kaas inzat. Nadat wij gezegd hadden dat we dat aten was het goed. We hebben maar niet gezegd dat we ook vaker vlees en vis eten ipv vegetarisch.
We mochten na afloop ook nog het zelfgemaakte ijs proeven.
Daarna zijn we koffie en thee gaan drinken bij de plaatselijke chocoladefabriek.
8 Mei: Mindo
Om 06.00 uur moesten we ons melden bij het hek, waar Julia al op ons stond te wachten. Zij ging met ons een vogelwandeling doen.
Na 50 m wandelen zette ze haar Swarovski kijker neer en legde uit dat we de eerste drie kwartier daar bleven om de daar wonende vogels te bewonderen. Dat waren er aardig wat die zij op mysterieuze wijze in haar beeldveld wist te krijgen. Tussendoor wandelde er ook nog een soort supergrote cavia met een jonkie voorbij om de vroege ochtend compleet te maken.
Vervolgens wandelden we met Julia de bird trail omhoog, waarbij ze steeds weer vogels in alle soorten en maten wist te vinden.
Na een mooi uitzicht over het dal van Mindo wandelden we terug om van het ontbijt te genieten. Het was toen 10 uur.
Dat ontbijt werd genuttigd aan de achterkant van het hoofdgebouw in het gezelschap van een grote meute kolibries in vele kleuren en maten.
Na de middag deden we de chocoladetoer bij Quetzal, een ambachtelijke chocoladefabriek. Daar liepen we Lex tegen het lijf die met een ander groepje op pad was.
Na de leuke boeiende rondleiding met onze groep van 2, zaten we vol van de chocola van 67,76 en 87 %, vermengd met diverse smaken, plus gesmolten chocola van 100% waar de Portugese rondleider suiker en smaakjes doorheen gooide. Het duurde dan ook wel even voor we weer honger kregen.
-
14 Mei 2017 - 06:53
Willemien.kraaijenbrink:
Even genoeg pure chocola gehad dus? Groetjes willemien -
14 Mei 2017 - 22:18
Albert En Gertie:
Wat een reis vol avonturen. Jullie blijven zo lekker jeugdig en flexibel -
15 Mei 2017 - 09:29
Kirsten:
Mooie verhalen en fotos weer! Geniet er van :) -
17 Mei 2017 - 10:34
José (dB;-):
Lieve Astrid & Dik,
Zalig en interessant om jullie te volgen! Weer met véél dank voor het verslag en de schitterende foto's!
Laurens, die gisteravond gearriveerd is, leest ook mee en is onder de indruk van de hoogte van 3300 m (op 11 mei) en hoe jullie je reis vastleggen!! We wensen jullie nog véél moois in het vooruitzicht!
X voor 2 -
18 Mei 2017 - 12:25
Marianne Verduin:
Hallo Astrid en Dik
Wat een geweldige reis maken jullie!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
