Trans-Siberie deel 6
14 Mei 2019 | Mongolië, Ulaanbaatar
Dank jullie voor de reacties. Alvast paar antwoorden, we spreken geen Russisch behalve passiba wat dank je wel betekend. We zijn ook niet van plan om in Siberië te blijven. We zitten inmiddels in Mongolië in Ulaanbaatar en gaan morgen de Gobi woestijn in voor een paar dagen.
We sturen weer 2 verslagen tegelijk en de foto's schieten er weer bij in helaas. Daar word nog steeds aan gewerkt. het zal er dus wel op neer komen dat jullie maar langs moeten komen wanneer we weer thuis zijn om wat foto's te komen bekijken.
Donderdag 9 – vrijdag 10 mei 2019
In Irkoetsk werden we opgewacht door Anna en haar chauffeur die ons naar Listvyanka brachten, een klein dorpje aan het Baikalmeer. Anna vertelde onderweg over de omgeving. Het Baikalmeer is het grootste zoetwaterreservoir ter wereld en bevat 22% van alle oppervlaktereserves aan zoet water wereldwijd. De totale oppervlakte is vergelijkbaar met die van België. De diepte is op het diepste punt ruim 1,5 km. De omgeving is tot nationaal park verklaard. In het park waar wij langs reden, leven onder andere zo’n 6000 wolven en evenveel veelvraten (wij maakten uit het verhaal van Anna op dat het om veelvraten ging). Er is ruimte voor pakweg 400 van elk. Er mag niet worden gejaagd; de natuur moet aan zichzelf worden overgelaten. Dat idee leeft in meer landen. Er bestaat wel enige bezorgdheid. Wolven die geen honger hebben, blijven doorgaans uit de buurt van mensen. Veelvraten zijn altijd agressief, honger of geen honger.
Listvyanka is in grote lijnen een paar kilometer kustweg met aan de landkant wat grote en kleine huizen, wat horeca, een vis- en souvenirmarkt en wat andere toeristische etablissementen. Het geheel nogal rommelig verspreid onderaan de heuvels die het meer begrenzen. ’s Winters en ’s zomers is het populair bij de toeristen, tussen de twee seizoenen is het vooral troosteloos. De meeste toeristen zijn trouwens Nederlanders. Nu zat het weer ook niet echt mee; regen, wat sneeuw, hagel en een ijskoude wind.
Nadat we in het hotel wat waren bijgekomen van onze reis, gingen we op aanraden van Anna naar de vismarkt. Daar hadden ze inderdaad heerlijke gerookte vis. Die hebben we, omdat het zoals gezegd fris was buiten, genuttigd op onze hotelkamer.
’s Avonds zijn we gaan eten in een restaurant zo’n 20 minuten lopen van het hotel. Volgens Anna een aanrader. De romige vissoep smaakte vooral naar zout, knoflook en slechte room. De vis was inmiddels naar een volgende pan gezwommen. Astrid had als hoofdgerecht een of andere witvis. Die was gepaneerd smaakte als een slechte, eigenlijk heel erg slechte, schnitzel in Oostenrijk. Dik had een klassieke Russische visschotel die bestond uit een taaie, dikke korst gesmolten kaas met daaronder wat snippers droge, smakeloze vis en paddenstoelen. De frietjes die erbij werden geserveerd waren waarschijnlijk opgewarmd in een magnetron. In ieder geval veel kleffer dan de frietjes van de tafel naast ons.
Voor het toetje zijn we teruggevlucht naar het hotel. In het restaurant daar hebben we een overheerlijke moelleux met ijs gegeten. We hadden achteraf dus beter daar kunnen gaan eten.
De volgende ochtend bleek aan het ontbijt inderdaad dat er veel Nederlanders komen. Er zat een stereotiep Nederlands reisgezelschap. We hebben ons best gedaan niet op te vallen.
Om 10 uur werden we weer opgehaald door Anna en haar chauffeur die ons naar ons hotel in Irkoetsk brachten. Anna gaf onderweg weer wat informatie over de omgeving. Zo reden we langs een stuk bos dat populair is omdat belangrijke politici hier een datsja hebben, zelfs Poetin. De weg wordt in de volksmond de weg van de twee presidenten genoemd. Hij is in 9 maanden aangelegd toen Eisenhower en Chroesjtsjov elkaar in Chroesjtsjovs datsja zouden treffen. Net daarvoor werd een Amerikaans U2 spionagevliegtuig neergeschoten boven Rusland. Dat gaf wat spanningen en zodoende kwam het niet tot een ontmoeting. Ook tegenwoordig zijn er af en toe belangrijke topontmoetingen. Meestal wordt de weg, de enige verbinding tussen Listvyanka en Irkoetsk dan een kwartier of zo afgesloten voor de veiligheid van de betrokkenen. Behalve die keer dat president Xi van China bij Poetin op bezoek kwam. Toen duurde de afsluiting twee volle dagen; en was volledig onaangekondigd. Alleen de brandweer en ambulances mochten nog over de weg. Anna heeft toen stiekem een ambulance gehuurd om de Tiara’s uit Listvyanka te halen.
Van Anna kregen we een kaart van Irkoetsk met wat tips om waar te kijken. Nu valt er in Irkoetsk niet zo veel te zien. Het is een Siberische industriestad waar het 9 maanden per jaar koud is. Het spannendst is waarschijnlijk Chinatown, maar Anna adviseerde ons dringend daar niet in te gaan. Toeristen willen daar wel eens verdwalen en de mensen spreken er zelfs geen Russisch, laat staan Engels.
Gewapend met de kaart gingen we de kou in. Het was net boven nul. Eerst op jacht naar een usb-hub. De oude deed het steeds slechter, wat het lastig maakte foto’s over te zetten van de camera naar de externe harde schijf. In de derde winkel was het raak. Astrid slaagde er met handen en voeten in uit te leggen wat we zochten.
Daarna begon het sightseeën. Door de gure kou gingen we eerst naar de “houten stad”; een wijkje met winkeltjes en restaurants in voornamelijk houten gebouwen. Daar hebben we geluncht om vervolgens drie kwartier tegen de koude wind in de andere kant op te lopen naar het oude centrum. Daar staan drie kerken en een standbeeld. Gelukkig konden we vanaf daar in vrijwel rechte lijn terug naar het hotel. Daar is Astrid gaan worstelen met de website van waarbenjij.nu om er foto’s op te zetten. Een worsteling die tot diep in de nacht zou duren. Tussendoor hebben we gelukkig nog wel kans gezien om overheerlijk te eten in een restaurant dat we dicht bij het hotel hadden gezien.
-
15 Mei 2019 - 03:11
Willemien:
Weer leuk om te lezen, wel frisjes daar, groetjes -
15 Mei 2019 - 10:02
Jose Dol:
Haha jongens, een geluk dat er geen belangrijk -Chinees- bezoek was anders waren jullie ook waarschijnlijk met een ander vervoermiddel, misschien wel een lijkwagen -
15 Mei 2019 - 11:48
José Dol:
Oeps, er is iets misgegaan met het verzenden van het bericht via m'n smartphone:( Enfin....
dat jullie maar veel interessante dingen en mensen tegenkomen, geluk hebben met het üploaden van de foto's en aangenamere temperaturen tegemoet gaan! Lieve groet xxx -
15 Mei 2019 - 13:53
Loes:
Klinkt interessant zeg wel koud niet .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley